ESKİDEN DE OYUN OYNARDIK

Güneş hep gülümseyerek doğardı o yıllarda,
Hayat sadece mutluluktu, sadece sevinç,
Koşulların önemi yoktu, neyin ne olduğunun,
Kafanı kaldırıp seyrettiğin yıllardı...
Oynamak çok zordu, zaten gerek de yoktu.
Daha batmamıştı dikenleri bir şeylerin
Belki de dikenlerin arasında gözlerin yoktu,
sinirlerin yoktu, sadece düşlerin vardı.
Senin dünyan burası değildi kesinlikle,
çok uzaklardaydı, dokunamasan dahissediyordun, yaşıyordun...
Daha akşam olmamıştı o yıllarda,
Karanlığı görmüyordu gözlerin, algılamıyordu.
Niye diye sormuyordun, mücadelen oyunlarındısadece güneş olduğu zamanki oyunların...
Herşeye, herkese güveniyordun nedense.
Hiç bitmezdi oyuncak kutularındaki umutların,
Bilmiyordun ileride kullanacağını ama koruyordun onları, saklıyordun...
Hiç pişman olmazdın, kusursuzdun kendi yaşıtların gibi...
Bildiklerin gördüklerin değildi,
Hiç kimsenin ulaşamayacağı, tahmin edemeyeceği bir yerde saklıyordun ufkunu ve yaşadıklarını...
Biteceğini bilmezcesine yaşıyordun yıllarını.
Bilmiyordun iki adım sonra her şeyinsenin oyunlarından farklı oyunlar olabileceğini.
Bilemezdin, bilmemen lazımdı zaten...
Ağır ağır yaklaşıyordun yabancı oyunlara,
Bir an bir kapıyı açacaktın
ve yeni oyunları oynamaya başlayacaktın
senin sandığın dünyada....

Hasan Şahin