"Vedalar değişmez aslında

Kalan hep yalnızlığına hesap verir

Gidenin hayatından sildiği

renkleri arar durur bırakılan.

Yüreğinin çığlıklarını unutur,

Susturur tüm derinlerinde isyanları dişlerini sıkarak

Gidenden tınılar arar geçmişin sızıntılarında

Bulduğu davetsiz yalnızlığa sarılır, ısınamaz... "

antolojiden

vedalar hep hüzün verir insana, bugün de bööle bir veda yaşadım ama hüzünden çok yeni bir başlangıcın temelleriydi. o nedenle uzun süredir alıştığım iş arkadaşlarımdan uzak kalmanın üzücülüğü dışında herşey daha bi heyecan verici. yeni bir sektörde işe başlamanın canlılığı var üzerimde. umutlu bir bekleyiş bu, on gün soora başlayacak yoğun tempoyu dört gözle bekleyiş;)