20 Mayıs 2008 Salı

her çağırdığında yanına gelmez mutluluk
sessiz sessiz sindireceksin
ya da geçip hayatın önüne
yüzüne yüzüne indireceksin
yoktan var etmeli bazen mutluluğu
aynaya bak çok sev bulduğunu
sen sana her zaman iyi gelensin
koy ver gitsin, bırak gururu
oof oof
koy ver gitsin
yalın


1 yorum:

Adsız dedi ki...

hani tıkanıverir hayat bazen biryerlerde...şöyle derin bir nefes alır da koyveririz ya bişeyleri..yol uzun da olsa..engebeli de olsa...koyver gitsin der ya içimizdeki ses..bırakıveririz oracığa..sırtımızda,elimizde ne varsa...sanra da o müthiş hafiflemişlik duygusu...hayat kısa..yollar karmaşa...kısa olmasına kısa da...bir o kadar da engebeli işte....soluklanmak gerektiğinde,koyuvermek gerek fazla olan ,sıkıntı veren ne varsa...bu ana gelene dek,öyle çok şeyi koyver yaptım..koyver gitsin...hayat kısa..yollar engebe..ne gerek var kendimizi bu denli üzmeye???..öyleyse koyver gitsin:))