22 Nisan 2008 Salı

sakinliğe kavuşmuş durumdayım, evimde kardeşimle olmanın keyfi bambaşkaymış. bu yoğun trafiğin ardından bunu kıymetini bir kez daha anladım.


kışlıkları kaldırıp yazlıkları yerleştirme olayına da girdim haftasonu, oldukça uğraştırıcı bi iş ama üstesinden geldim sonunda. gözümde büüttüğüm kadar yokmuş dedim yine, ama olay başlayana kadar işte;)

balkonda uzun uzun kahvaltılar fln, ohh be evim gibisi yok... ama bugün ikametgah zırvası beni bezdirdi, taşınmak ne kadar zormuş 2 ay gecikmeli de olsa aldık tepeden ikametgahımısı ama binbir dertle, eziyetle. bütün gün koşuşturdum evrakların peşinde:(

ehliyet kursuna da başladım bu gün itibari ile, sonunda yenicem inş. bu korkuyu ben de araba kullanıcam. bu işim için de gerekn bişii olmaya başlamasa hiç yanaşmasdım herhalde.ama ne yalan sööliim özenmeye başladım şimdiden;)

bi söz duydum baya düşündürdü beni hoşuma da gitti, msnme bile ileti olarak yasdım.

İçinde bir his olmakla, bir hissin içinde olmak, ne de uzak birbirine...

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Mutlu olmak için içinde bulunduğunuz andan daha iyi bir zaman olduğuna
karar vermek için beklemekten vazgeçin. Mutluluk bir varış değil,bir yolculuktur. " pek çokları mutluluğu insandan daha yüksekte ararlar,
bazıları da daha alçakta. Oysa mutluluk insanin boyu hizasindadir.
>>--KONFIÇYÜS-- ranger'in felsefe hocası...