17 Aralık 2007 Pazartesi

Liman...

Sıralanmış saksılar vardı
limana bakan
penceremizin önünde

ve çiçekler arasında

ekmek kırıntıları serpen
martı yüzlü

bir anne

Terasta toplanan kadınlar

limandaki beyaz geminin

ışıkları yanınca

dedikodusunu yapmayı unuturlardı

tam o saatlerde
sokaktan geçen
yazlık sinemadaki

biletçi kızın

Annesinin dizlerinin dibinden
hiç ayrılmayan

uslu bir çocuk gibidir

limandaki deniz

ama sokağa çıkıp

dalga olmak geçer

yüreğinden

Sunay Akın

2 yorum:

absuma dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
absuma dedi ki...

deniz...
sessizdir
fırtınılarla boğuşan dalgası olmasa.
deniz yardır;
yarınlara bakan
uçurumlarda gurbettir deniz...
karaya,
anaya,
yara,

08 ağustos 1996 saat 03.00
dümene çıkacam birazdan
bir sigara zamanım var
dumanı denizde,
ateşi bende kalsın

güzel şiir yüreine sağlık