Gel-Git

Yine kahve molasında okuduğum yine çok beğendiim ve sevgili okurlarımla paylaşmak istedim bi yazı. sanırım insan hasta olunca daha da duygusallaşıo, halbuki hiç de duygusal diilimdir ben alla alla nası olduysa;) Var mı bööle gel-gitler yaşayanınız???

Sabah koyu karanlık bir renge dönüyordu yüzünü bugün,

Güneş kendini göstermemek için saklanıyordu bi şeylerin ardına,

İnsanların saklandığı maskelerden edinmişti son zamanlarda...

Çok erken uyanmıştım günlerdir olduğu gibi,

Ve çoktan, alışmaya çalıştığım masamda yerimi almıştım,

Çayın tanıdık kokusu olsun istedim etrafta yine,

Ve demlenmeye bıraktım kendi halinde...

Gelenler, gidenler, gel-gitler yine ön sıralarda almıştı yerini,

Aynı diyalogla tüm gününü geçirebilirdin burada...

Rahatlığımın sebebi buydu belki de..

Ya da yabancı yüzlere alışmış olmamdı bu rahatlığı sağlayan,

Belki de yüzlerin yabancı gelmemesidir,bilmiyorum hala...

Huzurun çay ve balık kokusuyla demlendiği bir sahil kasabasıydı hayalim tam da...

İşte burası da böyle bi yerdi,

Hayat istemediklerimin yanında istediklerimi de veriyordu ara sıra...

Yaşamaya devam et diyordu bir ses sürekli kulaklarımda,

Ruhum da yaralarını sarmaya başlamıştı bu arada,

Benimle yeniden konuştuğunu ve kendini hatırlattığını dün fark ettim sonunda...

Sonu gelmeyen karmaşanın ortasında yorulduğunu anlatıyordu bana,

Dayanmalısın yine de diyordu,

Hep güçlü olmalısın, ayakta kalabilmeliyiz seninle bu savaşın sonunda,

Bende ki derin kesikleri düşünme sen, hallederim ben onları,

İnadına daha çok gülmelisin insanlara...

Sanırım biraz rahatlatmıştı beni bu konuşma,

Eskileri anımsatıyordu bana,

Demek hala orada bi yerlerdeydi aradığım her neyse...

Giderek yaklaşıyordum ona sanki

Ayrıldıklarımı da özlüyordum ama,

Kimse kırgın ya da kızgın olmamalıydı bana

Bilerek yaraladıklarım dışında...

Sonu gelmeyen şiirlerin sırrıydı bana göre sonu gelmeyen aşklar;

Ya da sonu gelmeyen aşklarla besleniyordu sonu gelmeyen şiirler...

Her geçen gün biraz daha yavaşlarken zaman,

Eskilerden kalan izlerle uğraşmaktan yorulduğum bir sabahtı işte bu sabah...

Ve işte lanet olası bir ses daha,alo buyurun ben esra...

Esra Özan