25 Eylül 2007 Salı

ağlamasam


Bir sabah hıçkırıkla uyansan

Pencerelere koşup güneşi arasan

Umudun kenarını kemire kemire

Akşamı alsan odana

Beni ne kadar seversin kim bilir...

Sonbahar olsan, bütün kış sana ısınsam

Yağmur düştüğünde pencereme

Geldiğini anlayıp koşa koşa

Kısa kollu yüreğimle yollara koşsam

Döktüğün yaprakların kuruluğuna aldırmadan

Avuçlarıma alıp yüzüme sürsem

Gözyaşlarımla yaprakların ıslansa

Bu sonbahar gelsen

Gelsen de artık ağlamasam...

Ceyhun Yılmaz
Not: Üfff bu şiiri okuduktan sonraki ruh halim yine bi tuhaf :S zaten pek keyfim de yok bu akşam, üüüff üfff demek de yetmio bazen...

3 yorum:

Ümit Kurt dedi ki...

şşttt noluyo bakimm :))

boşver sen ne olursa olsun,
keyfin yerinde olsun :D

gülümse ;)

Adsız dedi ki...

Gerçekten güzel bir şiirmiş insanın geçmişinin özlemini dile gettirdi bende.
iyi,kötü tüm anılarımı.

gUnLuGuM-gOkCe dedi ki...

diiimi yaa haklısın aslında ümit ama napiim bu aralar pek keyfim yok gibi. olsun ben yine de gülücem :)

ewt seçil ii ve kötü geride kalan fakat hatıralarının içinde unutulmas bi yere sahip olanları anımsatmıştır die düşünüorum...