Kendime Son Nasihat

Acı bir nefes çekip esrarından gecenin
Bilinmeze yürüt kelimelerini
İzlerini kaybetsin içinde ölen çocuklar
Kaybol ...
Rezilliğine aldanma zamanın
Kendini kandırmaların
Geçen anın ve gelecek zamanın demi ol
Ama sessizce ... sükunetle...
Sırrını sen bil , o aynada suretinle konuşan sen ol
Kırılan cam ve batan kanatan acıyı yut
Yut ki türkü olsun bundan sonra ağzından çıkan feryat
Ve aldanma bülbüllerin figanına bu kadar kolay
İnsan denizinde
Bir ben-i adem ol
delilerin şaşkınlığına ve çekilen acıların aşkına
Binlerce gün ve gece ölen , dirilen .. dirilten
Seven ve sevilen
Sen ol ...

UĞUR


çemberde rastladım bu şiire alıp götürdü beni uzaklara...